Het is chaos in het land, chaos in de wereld. Na lang twijfelen of ik hier iets over kwijt wilde, laat ik er toch iets over los. Nee ik wil jullie niet overtuigen van mijn mening, want wat is eigenlijk mijn mening? Je roept wat, je hoort wat, je leest dingen en daar vorm je een mening over. Het is enerzijds een ver van je bed show, anderzijds voel je de angst ieder moment. Maar wat vind ik er nou eigenlijk van, wat denk ik zelf en welk standpunt neem ik in bij deze chaotische wereld?

Dat ik een druktemaker ben dat weet iedereen die mij goed kent. Een persoon die zich zorgen kan maken over alles. Dus ook over de chaos in deze wereld….. Wakker worden deze ochtend met de HEL in Parijs maar ook met de Zwarte Pieten kwestie. Want vandaag zijn sinterklaas en zwarte piet in het land gekomen. Ja, over ieder klein ding maak ik mij zorgen. Maar deze kwestie heeft ook echt zorgen nodig, niet alleen de mijne maar ik denk dat iedereen zich zorgen maakt.

Dat moment dat ik afgelopen zondag met mijn moeder bij de toneeluitvoering van Anne Frank zat en dacht…. Wat nou als? Dat moment dat ik gisteravond in de Ziggodome zat en dacht…. Wat nou als? De vakantie die we willen boeken, maar waar naar toe? Waar is het veilig. Ook wij zaten een kleine 3 maand geleden nog in Parijs. Wat nou als dit bij ons zou gebeuren, de gedachte “Nee dit overkomt ons niet”, is zo ontkracht. Want JA, het kan bij ons gebeuren… De speculaties…. De gedachten die door elkaar heen gaan, waarom daar? wanneer hier? wie hebben het gedaan? Angst kan onze levens niet innemen, maar ik kan eerlijk zijn dat ik bij Anne Frank, in de Ziggodome en ook met mijn gedachte bij de sinterklaasintocht in Meppel als eerst dacht… Een plek met veel mensen, het perfecte moment om een punt te maken!

De chaos in Nederland, de chaos in de wereld maakt een chaos in mijn hoofd. Want zoals ik al zei wat vind ik nou eigenlijk? Ik heb geen idee. Dit zijn mijn gevoelens, mijn gedachtes en ik weet niet welk standpunt ik in neem. Dus ik roep maar niks, ik deel mijn gevoel want ik weet dat er zovelen net als ik niet weten wat ze moeten denken en voelen bij al deze kwesties…. Angst mag onze levens niet innemen, meningen mogen we vormen, dingen gebeuren en we hebben het niet in de hand. Wat we hebben is elkaar, we kunnen er over praten, onze gevoelens delen en deze van elkaar accepteren. Je hebt altijd je liefdevolle familie en vrienden om je heen die de angst niet weg kan nemen, maar je wel kan laten genieten van fijne momenten. Zo lang het goed gaat, moeten we genieten. Want zoals we nu weer hebben gezien, kan het leven zo voorbij zijn.

xoxo Mexx