Het is april…. een maand met nieuwe avonturen, een maand met een nieuwe start. Een nieuwe start op het werk, een nieuwe start in Groningen. Alleen, helemaal op mijzelf een nieuwe start. Iets wat ik een jaar geleden, misschien begin van dit jaar nooit had verwacht. Van onzekerheid, afwachtend zijn en afhankelijk zijn naar een leven in een eigen appartement, met een eigen inkomen en mijn eigen ‘ding’. Tijden veranderen, iedereen heeft wel eens zo’n moment. Een moment die ik dus niet zag aankomen, maar wel heel blij mee ben. Een moment dat wel dubbel aanvoelt…. Een waar je stiekem trots op jezelf bent, maar ook best een traantje kan laten. Ja ja ik ben misschien een emotioneel wrak, maar vanmorgen toen ik al mijn kleren aan het inpakken was voor de ‘grote verhuizing’ (NOT) moest ik al een traantje laten. Maar dat hoort er bij…. Iemand zoals ik die erg gesteld is op zijn familie vind het heerlijk om mensen om zich heen te hebben, maar soms ben je er gewoon aan toe. 21,5 jaar oud en JA ik voel dat ik er aan toe ben. Maar toch denk ik dat je ergens nooit helemaal aan toe bent, maar dat het ergens wel gaat wennen. Voor mij zou het ook zeker gaan wennen, maar toen mijn ouders 5 minuten geleden mijn nieuwe huisje verlieten voelde het wel echt…. Daar gaan we, helemaal op mijzelf, mijn eigen ding doen. First things first, oftewel zaterdagavond…. Een alcoholische versnapering en de bios. PROOST!

Let’s go GRONINGEN….

xoxo M.