Dinsdagmorgen 26 april, 07.00. Hier schijnt het zonnetje. Al sinds 06.30 lig ik half wakker, na een kwartiertje is het eerste wat ik doe als ik besef dat ik er uit moet, mijn telefoon pakken. Ochtendritueel. Facebook, instagram, snapchat…. Wat heeft de rest van mijn familie, vrienden, kennissen gedaan sinds het moment dat ik ben gaan slapen, 8 uur geleden.

Zo ziet mijn ochtend er altijd uit, gestrest dat ik weer te laat uit bed ben alleen omdat ik weer door mijn telefoon moet. Vroeger? Moest je bellen, sprak je elkaar op school en wist je dan pas wat degene de avond ervoor had gedaan en wist je niet eens hoe laat diegene ging slapen en hoe laat diegene wakker werd. Nee nu weten we alles, laatst online associeren we met wanneer je bent gaan slapen? blauwe vinkjes betekend dat je alles hebt gelezen? en hoe durf je niet te reageren als die er staan! Oh en wanneer de beste vriend van de buurvrouw van mijn oude klasgenootje jarig is? Ik check Facebook wel even. We zien alles, we weten alles, we delen alles….. OH GOD is die nu ook al zwanger? Hup screenshotje in de groepsapp. PFF heb je die foto van haar gezien? WAT ERRUG…..

Is dit nou het leven wat we willen leven? Nee, soms pas ik daar echt voor. Maar kom je er onderuit? Ik vind het lastig. Soms als ik er echt even geen zin meer in heb, Facebook, Twitter, Instagram, Snapchat, Whatsapp, laat ik mijn telefoon gewoon ergens anders liggen. Maar op een gegeven moment krijg je weer kriebels, zou hij nou al wat teruggestuurd hebben? Wat als er nou iets ergs gebeurd dan kunnen ze me niet bereiken. AHG ik moet me ook niet zo aanstellen, hup telefoon weer in de hand. Nee hoor, niet in de tas, niet in mijn zak, in mijn hand. Mijn hand staat haast bol van mijn 5,5 inch telefoon, die 157 gram weegt…. Helaas niet zwaar genoeg om er nog een beetje spierballen van te krijgen.

Social Media het klinkt alsof ik er negatief over ben. Nee ik vind het de uitvinding van de eeuw. Iedereen staat in contact met elkaar en we weten alles over de wereld. Maar misschien worden we soms naar van de grote positiviteit die er zweeft over social media. Iedereen en alles is mooi, filtertje er over en we zijn allemaal modellen. Iedereen en alles heeft het goed voor elkaar, alleen maar goede verhalen die we vertellen. Dat mag, je mag vertellen wat je wilt. Maar als de ander die het leest maar niet gaat denken MAN ik heb het toch ook allemaal echt niet voor elkaar. Soms heb ik dat ook wel, maar zoals mijn moeder wel eens zegt “iedereen heeft wat, iedereen zit met de dingen waar jij ook mee zit, jij uit het misschien maar andere dealen met dezelfde shit”. OKEY mam you are right.

Social Media, ja ik ben ook echt blij met je hoor. Ik sta de hele dag met onze groepschat op Facebook in contact met mijn grote familie. Met 40 man is het niet eens een chaos maar delen wij liefde. Vanaf 00.00 deelden wij vanmorgen al onze liefde en felicitaties voor onze overleden prachtige Oma! Dat is fijn, dat het kan als we allemaal honderden kilometers van elkaar af zijn. Ik ben ook blij met je omdat ik iedere ochtend mijn lieve vriend een appje kan sturen als we weer eens niet bij elkaar zijn met een Goodmorning Love! Dat ik in de loop van de dag als ik denk aan mijn gezin, mijn papa en mama in ons appie kan vertellen dat ik van ze hou. Dat ondanks dat ik niet meer thuiswoon in ons gezinsappje wel kan zien dat mijn zusje en haar vriendje voor de eerste keer als Romana en Rinus op de scooter naar school gaan. Dat ik weet hoe het met mijn vriendinnen gaat en ondanks dat we niet meer wekelijks samen zijn we elke dag kunnen zeggen IK MIS JE en iedere zaterdagavond het nummer cassanova kunnen sturen als één van ons op stap is, gewoon net als vroeger!

Ja Social Media ik ben heus blij. Maar ja ieder half uur voor het slapen gaan, ieder half uur als ik wakker word. Elke keer kijk ik weer naar je. Ben ik geobsedeerd of ben ik gewoon net als iedereen? Ik weet het niet, je hebt een prominente plek in mijn leven. In het leven van iedereen. Je kost tijd, maar door jou weet ik wel wat iedereen doet. Of dat altijd fijn is? NEE. Maar dit is het leven, ik ben bang nog maar het begin van dit tijdperk. Straks zien we echt alles, iedere seconde. Nu zien we al zoveel, van op bed liggen, tot in de club staan, tot op de WC zitten (nouja er is al 1 waarvan ik dat NU al weet, mijn clown neef Joshua). Nou ik hou van veel weten, maar niet alles. Hey Social Media wij hebben gewoon een haat en liefde relatie. Ik pak je er bij als ik er zin in heb en ik gooi je net zo graag in de hoek als ik er geen zin in heb! Is dat goed? DEAL!

Fijne dinsdag iedereen!

1 Comment on "Het ‘social media’ ochtendritueel"

  1. Mooi geschreven lieve nicht?

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

About maxime

HÉ ik ben Maxime Whitley Tauran! De oudste zus. Meer van me weten? Hou de blog in de gaten en volg me op twitter/instagram